12. Łaknie go niedola, zaś u jego boku przygotowana jest klęska.
13. Pierworodny śmierci pożera włókna jego skóry oraz pochłania jego członki.
14. Zostaje wyrwany ze swego namiotu, w którym uważał się za bezpiecznego oraz pędzi do króla strachów.
15. To, co do niego nie należy, osiada w jego namiocie, a na jego siedzibę sypią siarkę.
16. Jego korzenie usychają od dołu, a jego gałęzie z wierzchu więdną.
17. Jego pamięć znika z ziemi, a jego imienia nie wspominają na ulicach.
18. Od światła wyrzucają go do ciemności; wypędzają go z okręgu świata.
19. W jego rodzinie nie pozostaje mu ani syn, ani wnuk i nie ma niedobitka w jego mieszkaniu.
20. Potomni przerażają się jego dolą, a jego przodków ogarnia zgroza.
21. Tak oto bywa z mieszkaniem szalbierza; takim jest miejsce tego, co nie znał Boga.