Stary Testament

Nowy Testament

Księga Ijoba 17:6-13 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

6. Bóg mnie wystawił na przysłowie ludziom, na takiego, któremu plują w twarz.

7. Od utrapień zamroczyło się moje oko, a moje wszystkie członki są jak cień.

8. Wzdrygają się nad tym szczerzy, a niewinny obrusza się nad szalbierzem.

9. Jednak sprawiedliwy trzyma się swojej drogi, oraz nabiera wytrwałości ten, kto jest czystych rąk.

10. A wy wszyscy przyjdźcie na nowo, tylko przyjdźcie! Jednak nie znajdę wśród was mędrca.

11. Moje dni przeminęły, moje zamysły się zerwały; te, które były własnością mego serca.

12. Noc chcą przekształcić w dzień, zbliżyć światło w obecności ciemności.

13. Jeśli jednak muszę czekać na Krainę Umarłych, jako na dom, i w ciemności usłać me łoże;

Czytaj pełny rozdział Księga Ijoba 17