5. Bo wina wyćwiczyła twoje usta oraz wybrałeś sobie mowę chytrych.
6. Potępiają cię twoje usta – nie ja, a twoje własne wargi świadczą przeciwko tobie.
7. Czy urodziłeś się jako pierwszy z ludzi oraz zostałeś utworzony jeszcze przed pagórkami?
8. Czy podsłuchiwałeś na radzie Bożej i tam zdobyłeś sobie taką mądrość?
9. Co ty wiesz, co by i nam nie było wiadomo; co ty rozumiesz, czego byśmy i my nie rozumieli?
10. I między nami są starcy oraz sędziwi, nawet starsi w lata niż twój ojciec.
11. Czy sobie lekceważysz Boskie pociechy oraz słowo, co się z tobą łagodnie obeszło?
12. Czemu tak się uniosło twoje serce i czemu tak łypiesz swoimi oczami?
13. Czy nie dlatego, że zwracasz swojego ducha przeciw Bogu i wyrzucasz z twych ust takie słowa?
14. Czym jest człowiek, by mógł być czystym, albo by zrodzony z niewiasty był sprawiedliwym?
15. Bóg nawet Swoich świętych wspiera i w Jego oczach nie są czyste niebiosa.
16. Tym mniej wstrętny oraz zepsuty człowiek, który pije niesprawiedliwość jak wodę.
17. Zwrócę twoją uwagę i mnie posłuchaj! A co widziałem, to ci oznajmię.
18. Co mędrcy nie zataili – lecz przekazali, jako tradycję od swoich ojców,
19. kiedy ziemia im samym była oddana i nie przeszedł pośród nich obcy.
20. Niegodziwy musi się trwożyć po wszystkie swoje dni i według liczby lat zachowanych dla okrutnego.
21. Odgłos strachów brzmi w jego uszach, a pogromca napada go wśród pokoju.
22. Nie wierzy że może ujść z pomroki i zachowany jest dla miecza.
23. Tuła się za chlebem – gdzie go znaleźć? Wie, że dla niego zgotowany jest dzień ciemności.
24. Trwoży go bieda i strapienie; chwyta go jak król, co jest gotowy do szturmu.
25. Gdyż wyciągnął swoją rękę przeciwko Bogu i opierał się Wszechmocnemu.