Stary Testament

Nowy Testament

Księga Ijoba 12:4-14 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

4. Stałem się pośmiewiskiem dla własnego przyjaciela, ja, który wzywając Boga, byłem wysłuchiwany; jestem pośmiewiskiem, ja, sprawiedliwy, nieskazitelny.

5. Pogarda nieszczęściu – tak należy uważać według wyobrażeń szczęśliwca; pchnięcie tym, którym się chwieje noga!

6. Namioty łupieżców stoją bezpiecznie oraz bez troski żyją ci, którzy wzbudzają Boży gniew – wszyscy, co swego Boga trzymają w swojej pięści.

7. Zaprawdę, zapytaj zwierząt, a cię nauczą i odpowie ci ptactwo nieba.

8. Albo przemów do ziemi, a ci wskaże i objaśnią ci ryby morza.

9. Kto by w tym wszystkim nie poznał, że stworzyła to ręka WIEKUISTEGO.

10. W czyjej mocy jest dusza wszelkiego stworzenia oraz duch wszelkiego ludzkiego ciała?

11. Czyż ucho nie ma próbować słów, tak jak podniebienie kosztuje pokarm?

12. Mądrość przebywa u sędziwych, a podczas długiego życia – i roztropność.

13. Ale u Niego samego jest tylko mądrość i moc, Jego jest rada i roztropność.

14. Gdy On burzy – wtedy nikt już nie odbuduje; kiedy On kogoś zamknie – wtedy nikt nie otworzy.

Czytaj pełny rozdział Księga Ijoba 12