Stary Testament

Nowy Testament

Księga Ezdrasza 6:10-17 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

10. Aby mieli wonne kadzidło dla niebiańskiego Boga oraz się modlili za życie króla i jego synów.

11. Ode mnie wychodzi rozkaz, że ktokolwiek naruszy to zarządzenie, to zostanie wyrwana i podniesiona belka z jego domu, i na niej będzie zabity; zaś jego dom stanie się za to gnojowiskiem.

12. A Bóg, który tam uczynił mieszkanie dla swojego Imienia, niech obali każdego króla i naród, który wyciągnie swoją rękę w celu zmiany, albo zniszczenia tego Domu Boga, który jest w Jeruszalaim. Ja, Dariusz, wydałem ten rozkaz; zatem bez zwłoki niech będzie wykonany.

13. Wtedy Tattenaj, namiestnik za rzeką, wraz z Szetar–Bozenajem oraz ich towarzyszami, bez zwłoki tak uczynili, jak rozkazał król Dariusz.

14. A żydowscy starsi budowali oraz się im szczęściło według proroctwa Haggaja i Zacharjasza, potomka Iddy. Budowali i tego dokonali według nakazu Boga Israela, oraz rozkazu perskich królów: Koresza, Dariusza oraz Artakserksesa.

15. I został wykończony ów dom do trzeciego dnia miesiąca Adar, a był on szóstym rokiem panowania króla Dariusza.

16. Wtedy synowie izraelscy, kapłani, Lewici i inni z ludu niewoli, z radością dokonali poświęcenia owego Domu Boga.

17. A przy poświęceniu owego domu Boga ofiarowali sto cielców, dwieście baranów, czterysta jagniąt; nadto dwanaście kozłów z kóz na ofiarę zagrzeszną ofiarę za całego Israela, według liczby pokoleń israelskich.

Czytaj pełny rozdział Księga Ezdrasza 6