6. Powiedz synom Israela: Jeśli mężczyzna, albo niewiasta popełnili jakikolwiek grzech przeciwko człowiekowi, dopuszczając się tym występku przeciwko WIEKUISTEMU i byłaby winną ta dusza,
7. wtedy niech wyznają swój grzech, którego się dopuścili i zwrócą w całości krzywdę oraz nadto dołożą piątą część i oddadzą temu, przeciw któremu zawinili.
8. Gdyby zaś ów człowiek nie miał bliższego krewnego, któremu byłoby można wynagrodzić krzywdę wtedy wynagrodzona krzywda należy do WIEKUISTEGO; zostanie dana kapłanowi, oprócz barana odpuszczenia, przez którego będzie mu odpuszczone.
9. Także wszelka danina, ze wszystkich świętych darów synów Israela, które składają przez kapłana należy do niego.
10. I należy do niego to, co przez kogokolwiek zostało poświęcone. Któremu kapłanowi je daje do tego należy.
11. Nadto WIEKUISTY oświadczył Mojżeszowi, mówiąc:
12. Powiedz synom Israela i im objaśnij: Jeśli czyjaś żona wykroczyła, dopuściła się względem niego wiarołomstwa
13. i obcując z nią złączył się z nią mężczyzna, a byłoby to utajnione przed oczami jej męża, ponieważ się ukrywała, kiedy się zbezcześciła, i nie było przeciw niej świadka oraz nie została schwytana;
14. zaś na niego przypadłby duch zazdrości i podejrzewa swoją żonę, która byłaby zbezczeszczoną; względnie przypadłby na niego duch zazdrości i podejrzewa swoją żonę, która nie była zbezczeszczoną;
15. wtedy ów mąż zaprowadzi swoją żonę do kapłana i zarazem przyniesie za nią dziesiątą część efy mąki jęczmiennej jednak nie wylewając na nią oliwy, ani nie kładąc na nią kadzidła, bowiem jest to ofiara zazdrości z pokarmów, ofiara pamięci z pokarmów, która przypomina winę.
16. Zatem przyprowadzi ją do kapłana i postawi przed oblicze WIEKUISTEGO.
17. A kapłan nabierze w gliniane naczynie poświęconej wody i do tej wody wsypie nieco prochu, który się znajduje na podłodze Przybytku.
18. Potem kapłan postawi niewiastę przed obliczem WIEKUISTEGO, rozpuści włosy na głowie tej niewiasty i poda jej w ręce ofiarę pamięci z pokarmów, ową ofiarę zazdrości z pokarmów; zaś w ręku kapłana będzie woda goryczy i klątwy.
19. Potem kapłan ją zaklnie i powie do niewiasty: Jeżeli nikt z tobą nie obcował, zatem nie wykroczyłaś zbezczeszczeniem przeciw twojemu mężowi bądź nienaruszona od tej wody goryczy i klątwy.