13. I zapłonął gniew WIEKUISTEGO na Israela, więc czterdzieści lat prowadził ich po pustyni, dopóki nie wyginęło całe pokolenie, które czyniło to zło w oczach WIEKUISTEGO.
14. A oto weszliście w ślad waszych ojców płodzie występnych ludzi, aby jeszcze powiększyć zapalczywość gniewu WIEKUISTEGO na Israela.
15. Abyście się odwrócili od Niego i by nadal zostawił go na pustyni; tak chcecie zgubić cały ten lud!
16. Ale oni podeszli do niego i powiedzieli: Zbudujemy tutaj owcze zagrody dla naszych stad oraz miasta dla naszych dzieci,
17. zaś sami pójdziemy zbrojnie przed synami Israela, dopóki ich nie zaprowadzimy na miejsce. A nasze dzieci zostaną w obronnych miastach z powodu mieszkańców tej ziemi.
18. Nie wrócimy do naszych domów, aż synowie Israela uzyskają każdy swoją posiadłość.
19. Również nie weźmiemy przy nich udziału po drugiej stronie Jardenu i dalej, jeśli nam się dostanie nasz udział po tej stronie Jardenu, ku wschodowi.
20. Zatem Mojżesz do nich powiedział: Jeśli to uczynicie, jeśli zbrojnie pójdziecie na wojnę przed obliczem WIEKUISTEGO,
21. i każdy z was pójdzie zbrojnie za Jarden przed obliczem WIEKUISTEGO, póki On nie wypędzi przed Sobą Swoich wrogów,
22. oraz przed WIEKUISTYM zostanie pokonaną ta ziemia a potem wrócicie, to będziecie czystymi przed WIEKUISTYM oraz przed Israelem. Wtedy niech ta ziemia będzie waszą posiadłością przed WIEKUISTYM.
23. Ale gdybyście tak nie uczynili oto zgrzeszyliście WIEKUISTEMU i przyjdzie wam doznać kary, która was spotka.
24. Budujcie sobie miasta dla waszych dzieci i zagrody dla waszych stad, ale co wyszło z waszych ust – to spełnijcie.
25. A synowie Gada oraz synowie Reubena powiedzieli tak do Mojżesza: Twoi słudzy uczynią, jak nasz pan rozkazuje.
26. Nasze dzieci, nasze żony, nasze stada i całe nasze bydło pozostaną tam, w miastach Gileadu,