10. Masz także przynosić pół hynu wina na zalewkę jako ofiarę ogniową, na zapach przyjemny dla WIEKUISTEGO.
11. Tak należy czynić przy każdym byku oraz przy każdym baranie lub jagnięciu z owiec, czy z kóz.
12. To uczynicie przy każdej, według liczby składanych przez was ofiar; stosownie do ich liczby.
13. W ten sposób uczyni to każdy krajowiec, który składa ofiarę ogniową na zapach przyjemny dla WIEKUISTEGO.
14. A gdyby oprócz was gościem był cudzoziemiec, albo będący między wami w waszych pokoleniach, a zechce spełnić ofiarę ogniową na zapach przyjemny dla WIEKUISTEGO to jak wy czynicie, tak i on będzie czynił.
15. Ogólnie jedna ustawa jest dla was oraz dla przybysza cudzoziemca; to jest długotrwała ustawa w waszych pokoleniach; jak wy, tak też i cudzoziemiec będzie przed obliczem WIEKUISTEGO.
16. Jedno prawo i jeden wyrok będzie dla was oraz dla cudzoziemca, który u was przebywa.
17. Nadto WIEKUISTY oświadczył Mojżeszowi, mówiąc:
18. Powiedz synom Israela i im objaśnij: Gdy wejdziecie do ziemi, do której was prowadzę,
19. i zaczniecie spożywać chleb tej ziemi wtedy należy zbierać daninę dla WIEKUISTEGO.
20. Na daninę złożycie kołacz, jako pierwocinę waszego ciasta; jako daninę z klepiska tak ją złożycie.
21. W waszych pokoleniach, z pierwociny waszego ciasta oddawajcie daninę WIEKUISTEMU.
22. A gdybyście zbłądzili i nie spełnili któregoś ze wszystkich tych przykazań, które WIEKUISTY wypowiedział do Mojżesza;