Stary Testament

Nowy Testament

4 Księga Mojżesza 12:10-16 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

10. A zaledwie obłok ustąpił z nad Przybytku a oto Mirjam pokryła się trądem, jak śniegiem. Zaś Ahron zwrócił się do Mirjam a oto trędowata.

11. Zatem Ahron powiedział do Mojżesza: Proszę, mój panie, nie chciej uznawać nam za winę, żeśmy się otumanili i zgrzeszyli.

12. Niech ona nie będzie jak ten martwy płód, któremu przy wyjściu z łona matki już odgniła połowa ciała.

13. A Mojżesz zawołał do WIEKUISTEGO, mówiąc: O, Boże! Uzdrów ją!

14. Więc WIEKUISTY powiedział do Mojżesza: Gdyby ojciec plunął jej w twarz, czyżby się nie rumieniła siedem dni? Niech będzie zamkniętą poza obozem przez siedem dni, a następnie niech wróci.

15. Zatem Mirjam została zamkniętą poza obozem przez siedem dni; a i lud nie wyruszył dopóki nie wróciła Mirjam.

16. Po czym lud wyruszył z Chacerotu i stanął obozem na puszczy Paran.

Czytaj pełny rozdział 4 Księga Mojżesza 12