Rozdziały

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36

Stary Testament

Nowy Testament

4 Księga Mojżesza 10 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

1. Potem WIEKUISTY oświadczył Mojżeszowi, mówiąc:

2. Przygotuj sobie dwie srebrne trąby; przygotujesz je kutą robotą i niech ci służą do zwoływania zboru oraz zwijania obozu.

3. Kiedy przeciągle zadmą w obie, podąży do ciebie cały zbór do wejścia do Przybytku Zboru.

4. A jeśli przeciągle zadęto tylko w jedną, podążą do ciebie naczelnicy, wodzowie tysięcy Israela.

5. A kiedy tryumfalnie zadmiecie, wyruszą obozy, co obozują ku wschodowi.

6. A gdy zadmiecie tryumfalnie po raz drugi, wyruszą obozy, które obozują ku południowi; niech zadmą tryumfalnie, gdy będą miały ruszyć w pochód.

7. A gdy wypadnie zwołać zgromadzenie, zadmiecie przeciągle w trąbę ale nie tryumfalnie.

8. To synowie Ahrona, kapłani, mają uderzać w trąby, i będzie to dla was długotrwałą ustawą w waszych pokoleniach.

9. A kiedy na waszej ziemi przystąpicie do walki przeciw wrogowi, który jest wam przeciwny, zadmiecie w trąby tryumfalnie. Tym przypomnicie się przed WIEKUISTYM, waszym Bogiem oraz będziecie ocaleni od waszych nieprzyjaciół.

10. Także w dzień waszej radości, w wasze uroczystości oraz w nowiu waszych miesięcy przy waszych całopaleniach oraz przy waszych ofiarach opłatnych zadmiecie przeciągle w trąby, i będzie to dla was wspomnienie przed waszym Bogiem; Ja jestem WIEKUISTY, wasz Bóg.

11. Zaś drugiego roku, drugiego miesiąca, dwudziestego tego miesiąca stało się, że obłok wzniósł się znad Przybytku Świadectwa.

12. Więc synowie Israela wyruszyli z pustyni Synaj na swe pochody; a obłok stanął na puszczy Paran.

13. Wtedy po raz pierwszy wyruszyli według rozkazu WIEKUISTEGO, wydanego przez Mojżesza.

14. Zatem pierwsza ruszyła chorągiew obozu synów Jehudy, razem ze swymi zastępami; a nad jego zastępem Nachszon, syn Amminadaba.

15. A nad zastępem pokolenia synów Issachara Nethaneel, syn Cuara.

16. A nad zastępem pokolenia synów Zebuluna Eliab, syn Chelona.

17. Zaś Przybytek był rozłożony. Więc ruszyli synowie Gerszona oraz synowie Merarego, którzy nieśli Przybytek.

18. Potem ruszyła chorągiew obozu Reubena wraz ze swoimi zastępami. A nad jego zastępem Elicur, syn Szedeura.

19. A nad zastępem pokolenia synów Szymeona Szelumiel, syn Curyszaddaja.

20. A nad zastępem pokolenia synów Gada Eliasaf, syn Deuela.

21. Potem ruszyli Kehatydzi, co nieśli sanktuarium; ci ustawiali Przybytek aż do ich nadejścia.

22. Następnie ruszyła chorągiew obozu synów Efraima wraz ze swoimi zastępami. A nad jego zastępem Eliszama, syn Ammihuda.

23. A nad zastępem pokolenia synów Menaszy Gamliel, syn Pedacura.

24. A nad zastępem pokolenia synów Binjamina Abidan, syn Gideoni.

25. Potem ruszyła chorągiew synów Dana, razem z ich zastępami, która była w odwodzie wszystkich obozów. A nad jego zastępem Achiezer, syn Ammiszaddaja.

26. A nad zastępem pokolenia synów Aszera Pagiel, syn Ochrana.

27. A nad zastępem pokolenia synów Naftalego Achira, syn Enana.

28. Oto pochód synów Israela według ich zastępów; tak zawsze ciągnęli.

29. Zaś Mojżesz powiedział do Chobaba, syna Reuela, Midjanity, teścia Mojżesza: Wyruszamy do miejsca o którym WIEKUISTY powiedział wam je oddam. Chodź z nami, a wyświadczymy ci dobro, gdyż WIEKUISTY zapowiedział dobro Israelowi.

30. On jednak mu odpowiedział: Nie pójdę; lecz wrócę do mojego kraju i do mojego rodzinnego miejsca.

31. Więc Mojżesz rzekł: Nie opuszczaj nas; bo wiesz gdzie na pustyni obozować; będziesz naszym okiem.

32. Jeżeli z nami pójdziesz, to z dobrego, które wyświadczy nam WIEKUISTY my wyświadczymy i tobie.

33. Zatem wyruszyli od góry WIEKUISTEGO na drogę przez trzy dni, a przed nimi w trzydniowej drodze ciągnęła Arka Przymierza WIEKUISTEGO, by upatrzyć im miejsce odpoczynku.

34. Zaś w dzień, gdy wyruszyli z obozu, był nad nimi obłok WIEKUISTEGO.

35. I bywało, że kiedy arka wyruszała, Mojżesz mawiał: Powstań WIEKUISTY, niech rozproszą się Twoi wrogowie, a przed Twoim obliczem niech pierzchają Twoi nieprzyjaciele.

36. A gdy stawała, mawiał: Wróć WIEKUISTY pomiędzy krocie tysięcy Israela.