14. Potem przyniesie z niej swoją ofiarę, jako ofiarę ogniową WIEKUISTEMU: Łój pokrywający trzewia i cały łój, który jest nad trzewiami;
15. także obie nerki z łojem, co jest na nich, nad polędwicami, i przeponę, która jest na wątrobie, i którą wraz z nerkami oddzieli.
16. A kapłan puści je z dymem na ofiarnicy. To jest pokarm, ofiara ogniowa, przyjemny zapach; cały łój dla WIEKUISTEGO.
17. To ma być wieczną ustawą w waszych pokoleniach i we wszystkich waszych siedzibach; nie będziecie jeść żadnego łoju ani żadnej krwi.