37. Twoich pieniędzy nie dawaj mu na lichwę, a twej żywności nie dawaj mu dla przyrostu.
38. Ja jestem WIEKUISTY, wasz Bóg, który was wyprowadził z ziemi Micraim, aby oddać wam ziemię Kanaan oraz być dla was Bogiem.
39. Jeśli twój brat podupadł przy tobie oraz ci się zaprzedał nie obarczaj go niewolniczą służbą.
40. Niech będzie przy tobie jako najemnik i jako przesiedleniec; niechaj u ciebie służy aż do Roku Jubileuszowego.
41. A wtedy odejdzie od ciebie on oraz z nim jego dzieci, i wróci do swojej rodziny i do dziedzictwa swoich ojców.
42. Bowiem Moi słudzy ci, których wyprowadziłem z ziemi Micraim nie będą sprzedawani, jak się sprzedaje niewolników.
43. Nie władaj nim z surowością, ale bój się twojego Boga.
44. Lecz możesz mieć niewolnika i twoją niewolnicę z narodów, które mieszkają wokół was; od nich możecie kupować niewolnika i niewolnicę.
45. Możecie także kupować spośród dzieci przesiedleńców, którzy przy was mieszkają oraz z ich plemienia, które u was mieszka, które zrodzili na waszej ziemi; oni także mogą być waszą własnością.
46. A po was, możecie ich przekazywać w dziedzictwie waszym synom, aby ich posiadali na własność; możecie się nimi posługiwać na zawsze. Ale nad waszymi braćmi, synami Israela niech jeden nad drugim nie włada z surowością.
47. A gdyby przychodzień, lub przesiedleniec doszedł przy tobie do zamożności, a podupadł przy nim twój brat i zaprzedał się u ciebie przychodniowi, przesiedleńcowi, czy potomkowi ze szczepu przychodnia
48. to po sprzedaniu się służy mu prawo wykupu; wykupi go którykolwiek z jego braci.
49. Czy to jego stryj, czy wykupi go syn jego stryja, czy też wykupi go któryś z bliższych krewnych jego rodziny; lub gdyby go było na to stać sam się wykupi.
50. Niech się rozliczy ze swoim nabywcą od roku, w którym mu się zaprzedał do Roku Jubileuszowego, by pieniądze za które się zaprzedał zostały mu zwrócone według liczby brakujących lat; niech będzie u niego jako czasowy najemnik.