29. A wszelka dusza, która nie będzie się udręczała tego dnia niech będzie wytraconą ze swego ludu.
30. Wszelką też osobę, która by wykonała jakąkolwiek robotę w ten dzień tę duszę wytracę spośród jej ludu.
31. Nie wykonujcie żadnej pracy; to jest wieczna ustawa w waszych pokoleniach i we wszystkich waszych siedzibach.
32. Szabat to u was wielki odpoczynek, więc będziecie udręczać wasze dusze; dziewiątego dnia tego miesiąca, wieczorem, od wieczora do wieczora będziecie święcić wasz szabat.
33. Nadto WIEKUISTY powiedział tak do Mojżesza:
34. Oświadcz synom Israela, mówiąc: Od piętnastego dnia tego siódmego miesiąca będzie przez siedem dni Święto Szałasów dla WIEKUISTEGO.
35. Pierwszego dnia ma być świąteczne zgromadzenie; nie będziecie wykonywać żadnej uciążliwej pracy.
36. Przez siedem dni będziecie składać WIEKUISTEMU ofiary ogniowe; a ósmego dnia będzie u was Świąteczne Zgromadzenie, więc złożycie ogniową ofiarę WIEKUISTEMU; to będzie świętowanie nie wykonacie żadnej uciążliwej pracy.
37. Oto są uroczystości WIEKUISTEGO, w których będziecie obwieszczać świąteczne zgromadzenie, aby składać ofiary ogniowe WIEKUISTEMU całopalenia, ofiary z pokarmów, ofiary bite i zalewki każdą w swój dzień.
38. Oprócz szabatów WIEKUISTEGO, oprócz waszych darów, oprócz wszystkich waszych ofiar ślubnych i oprócz wszystkich waszych dobrowolnych podarków, które będziecie składać WIEKUISTEMU.
39. Jednak piętnastego dnia siódmego miesiąca, kiedy zbierzecie plon ziemi, będziecie obchodzić przez siedem dni uroczystość dla WIEKUISTEGO; pierwszego dnia jest uroczyste święto oraz ósmego dnia jest uroczyste święto.