Stary Testament

Nowy Testament

3 Księga Mojżesza 23:17-33 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

17. Z waszych siedzib przyniesiecie dwa chleby przedstawienia; będą one z dwóch dziesiątych efy przedniej mąki i powinny być upieczone z kwasem. To są pierwociny dla WIEKUISTEGO.

18. Nadto przyniesiecie z tym chlebem siedem zdrowych, rocznych jagniąt, jednego cielca i dwa barany; będą one całopaleniem dla WIEKUISTEGO, wraz z ich ofiarą z pokarmów oraz ich zalewkami. To jest ogniowa ofiara na przyjemny zapach dla WIEKUISTEGO.

19. Przygotujcie też jednego kozła na ofiarę zagrzeszną oraz dwa roczne jagnięta na ofiarę opłatną.

20. A kapłan przedstawi je wraz z chlebami pierwocin, jako przedstawienie przed WIEKUISTYM, wraz z dwoma jagniętami; będzie to dla kapłana, jako poświęcone WIEKUISTEMU.

21. Nadto ogłosicie tego dnia, aby było u was świąteczne zgromadzenie; żadnej uciążliwej roboty nie wykonujcie; to jest wieczna ustawa w waszych pokoleniach i we wszystkich waszych siedzibach.

22. A gdy będziecie zżynać zboże waszej ziemi nie wyżynaj do skrajów twojego pola i nie zabieraj pokłosia twojego żniwa zostaw je ubogiemu oraz cudzoziemcowi; Ja jestem WIEKUISTY, wasz Bóg.

23. Nadto WIEKUISTY powiedział do Mojżesza:

24. Oświadcz synom Israela, mówiąc: Siódmego miesiąca, pierwszego dnia tego miesiąca, będzie u was uroczyste święto Przypominanie Trąbą, świąteczne zgromadzenie.

25. Nie wykonujcie żadnej uciążliwej roboty oraz składajcie ofiarę ogniową WIEKUISTEMU.

26. WIEKUISTY również powiedział tak do Mojżesza:

27. Jednak dziesiątego dnia tego siódmego miesiąca jest Dzień Przebaczenia, a u was będzie świąteczne zgromadzenie; będziecie udręczali wasze dusze oraz złożycie ogniową ofiarę WIEKUISTEMU.

28. W ten dzień nie będziecie wykonywali żadnej pracy; bo to jest Dzień Pojednania, by uzyskać dla was przebaczenie przed obliczem WIEKUISTEGO, waszego Boga.

29. A wszelka dusza, która nie będzie się udręczała tego dnia niech będzie wytraconą ze swego ludu.

30. Wszelką też osobę, która by wykonała jakąkolwiek robotę w ten dzień tę duszę wytracę spośród jej ludu.

31. Nie wykonujcie żadnej pracy; to jest wieczna ustawa w waszych pokoleniach i we wszystkich waszych siedzibach.

32. Szabat to u was wielki odpoczynek, więc będziecie udręczać wasze dusze; dziewiątego dnia tego miesiąca, wieczorem, od wieczora do wieczora będziecie święcić wasz szabat.

33. Nadto WIEKUISTY powiedział tak do Mojżesza:

Czytaj pełny rozdział 3 Księga Mojżesza 23