7. A po zachodzie słońca będzie czystym; potem może spożywać ze świętości, gdyż to jest jego pożywienie.
8. Nie będzie jadał padliny, ani ścierwa, aby się tym nie skalał; Ja jestem WIEKUISTY.
9. Zatem niech przestrzegają Mojego ostrzeżenia, by przez nie nie ponieśli grzechu oraz w nim nie pomarli, kiedy je znieważą; Ja jestem WIEKUISTY, który ich uświęcam.
10. Żaden postronny nie będzie jadał świętości; ani zamieszkały u kapłana, ani najemnik nie będzie jadał świętości.
11. Zaś jeśli kapłan nabył człowieka, jako nabytek za swe pieniądze to ten je może jadać; także zrodzeni w jego domu mogą jadać jego chleb.
12. A gdyby córka kapłana wyszła za postronnego męża wtedy ona nie będzie jadać podniesionych świętości.
13. Jednak gdyby córka kapłana została wdową, albo rozwódką, nie miała dzieci oraz wróciła do domu swojego ojca, taka jak była w jej młodości wtedy może jadać z chleba swojego ojca; żaden jednak postronny nie będzie z niego jadał.
14. A jeśli ktoś spożył świętość przez pomyłkę nadda do tego piątą część i zwróci świętość kapłanowi.
15. Tak więc, niechaj kapłani nie znieważają świętości synów Israela, które podnoszą WIEKUISTEMU,
16. oraz nie sprowadzają na siebie winy za występek, gdyby w nieczystym stanie jadali ich świętości; bo Ja jestem WIEKUISTY, który je uświęca.
17. Nadto WIEKUISTY powiedział tak do Mojżesza:
18. Oświadcz Ahronowi, jego synom i wszystkim synom Israela, mówiąc im: Jeśli ktokolwiek z domu Israela, albo z cudzoziemców w Israelu, przyniósł swoją ofiarę czy jako wynik ślubu, czy jako ich dobrowolną ofiarę, którą przynoszą WIEKUISTEMU na całopalenie
19. to aby uzyskać dla was upodobanie, niech ona będzie zdrową, samcem z rogacizny, owiec, albo z kóz.
20. Nie będziecie przynosili tego, co ma na sobie wadę, bo to nie uzyska dla was upodobania.
21. A jeśli ktoś przyniesie WIEKUISTEMU ofiarę opłatną i przeznaczy ją na spełnienie ślubu, albo na dobrowolny dar z rogacizny, czy z trzody to powinna być zdrowa, aby była przyjemną; nie będzie na niej żadnej wady.