Stary Testament

Nowy Testament

2 Księga Mojżesza 40:26-37 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

26. W Przybytku Zboru, przed zasłoną, postawił również złocony ołtarz.

27. I zakadził na nim kadzidłem wonności; tak, jak WIEKUISTY przykazał Mojżeszowi.

28. Potem zawiesił kotarę u wejścia do Przybytku.

29. U wejścia do przybytku Przybytku Zboru postawił też ofiarnicę całopaleń i złożył na niej całopalenie oraz ofiarę z pokarmów; tak, jak WIEKUISTY przykazał Mojżeszowi.

30. Nadto pomiędzy Przybytkiem Zboru a ofiarnicą umieścił wannę oraz nalał do niej wody do umywania.

31. Więc umywali z niej swoje ręce i nogi: Mojżesz, Ahron oraz jego synowie.

32. Obmywali się kiedy wchodzili do Przybytku Zboru oraz podchodzili do ofiarnicy; tak, jak WIEKUISTY przykazał Mojżeszowi.

33. Nadto wokół Przybytku i ofiarnicy wystawił dziedziniec oraz zawiesił kotarę u wrót dziedzińca. Tak Mojżesz dokonał tego dzieła.

34. Wtedy Przybytek Zboru okrył obłok i Przybytek napełnił majestat WIEKUISTEGO.

35. Zatem Mojżesz nie mógł wejść do Przybytku, bo leżał na nim obłok i Przybytek napełniał majestat WIEKUISTEGO.

36. A gdy obłok się wznosił znad Przybytku, synowie Israela wyruszali na wszystkie swoje marsze.

37. Zaś gdy obłok się nie podnosił, to nie wyruszali, aż do dnia jego wzniesienia.

Czytaj pełny rozdział 2 Księga Mojżesza 40