Stary Testament

Nowy Testament

2 Księga Mojżesza 14:1-8 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

1. Nadto WIEKUISTY oświadczył Mojżeszowi, mówiąc:

2. Powiedz synom Israela by się zwrócili oraz rozłożyli obozem przed Pi–Hachiroth, między Migdol a morzem, przed Baal–Cefon. Winniście obozować nad morzem, naprzeciw tego miejsca.

3. A faraon powie o synach Israela, że zabłądzili w tym kraju oraz zamknęła ich pustynia.

4. Uczynię twardym serce faraona i będzie za nimi gonił, i wsławię się przez faraona oraz przez całe jego wojsko, a Micrejczycy poznają, że Ja jestem WIEKUISTY. Zatem tak uczynili.

5. A kiedy zawiadomiono króla Micraimu, że lud uciekł, serce faraona i jego sług zwróciło się przeciw ludowi, i powiedzieli: Co uczyniliśmy, uwalniając Israelitów, aby nam nie służyli?

6. Zatem faraon zaprzągł swój wóz i wziął ze sobą swój lud.

7. Wziął także sześćset doborowych wozów, wszystkie wozy Micraimu, a na wszystkich trójzapaśników.

8. WIEKUISTY uczynił twardym serce króla Micraimu, więc podążył za synami Israela; ale synowie Israela wychodzili przy podniesionej ręce.

Czytaj pełny rozdział 2 Księga Mojżesza 14