Stary Testament

Nowy Testament

1 Księga Mojżesza 41:22-27 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

22. Potem ujrzałem we śnie, że z jednego źdźbła wyrastało jakby siedem kłosów, pełnych i pięknych.

23. Ale za nimi, oto wyrastało siedem zeschniętych kłosów, pustych oraz spalonych wschodnim wiatrem.

24. I puste kłosy pochłonęły siedem pięknych kłosów. Więc opowiedziałem to wróżbitom, lecz nikt mi tych snów nie wyjaśnił.

25. A Josef powiedział do faraona: Sen faraona co do znaczenia jest jeden. Co Bóg uczyni to zapowiedział faraonowi.

26. Siedem pięknych krów to siedem lat i siedem pięknych kłosów to siedem lat; to jeden sen.

27. A siedem nędznych i lichych krów, które wyszły za nimi, to także siedem lat; zatem siedem czczych oraz spalonych wschodnim wiatrem kłosów to będzie siedem lat głodu.

Czytaj pełny rozdział 1 Księga Mojżesza 41