Stary Testament

Nowy Testament

1 Księga Mojżesza 32:24-33 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

24. Wziął je, przesadził je przez ten potok oraz przeprawił wszystko, co posiadał.

25. Zatem Jakób został sam jeden, i ktoś się z nim zmagał aż do wzejścia jutrzenki.

26. A widział, że mu nie podoła; i podczas mocowania się z nim dotknął stawu jego biodra, więc zwichnął się staw biodra Jakóba.

27. I powiedział: Puść mnie, bo wzeszła jutrzenka. A odpowiedział: Nie puszczę cię, dopóki mnie nie pobłogosławisz.

28. Zatem powiedział do niego: Jakie jest twoje imię? Więc odpowiedział: Jakób.

29. I powiedział: Odtąd twoje imię nie będzie nazywane Jakób ale Israel; gdyż walczyłeś z Bogiem oraz z ludźmi i ich przemogłeś.

30. A Jakób zapytał, mówiąc: Powiedz mi także twoje imię. Zaś on odpowiedział: Czemu pytasz o moje imię? I tam mu błogosławił.

31. A Jakób nazwał imię tej miejscowości Peniel; mówiąc: Ponieważ widziałem bóstwo twarzą w twarz, a ocalała moja dusza.

32. Zaś kiedy minął Peniel, wzeszło mu słońce; a on chromał na swoje biodro.

33. Dlatego po dziś dzień synowie Israela nie jadają skurczonej żyły, która jest na stawie biodra, gdyż dotknął skurczonej żyły na stawie biodra Jakóba.

Czytaj pełny rozdział 1 Księga Mojżesza 32