Stary Testament

Nowy Testament

1 Księga Mojżesza 2:5-15 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

5. Lecz zanim był na ziemi jakiś krzew polny i zanim wzeszło jakieś polne ziele, WIEKUISTY, Bóg, nie spuścił deszczu na ziemię; nie było także człowieka, aby uprawiał ziemię;

6. ale z ziemi wznosiła się para oraz zrosiła całą powierzchnię ziemi.

7. I tak WIEKUISTY, Bóg, utworzył człowieka z prochu ziemi oraz tchnął w jego nozdrza dech życia, a człowiek stał się istotą żyjącą.

8. Zaś WIEKUISTY, Bóg, wcześniej zasadził ogród w Edenie, po czym umieścił tam człowieka, którego stworzył.

9. WIEKUISTY, Bóg, wyprowadził też z ziemi wszelkie urocze na spojrzenie i smaczne do spożycia drzewo, a w środku ogrodu drzewo Życia oraz drzewo Poznania Dobrego i Złego.

10. Zaś z Edenu wypływa strumień dla zraszania ogrodu, a stamtąd się rozdziela i rozpada na cztery odnogi.

11. Nazwa jednej to Piszon; to ta, co okrąża całą ziemię Chawila, gdzie jest złoto.

12. A złoto tego kraju jest wyborowe; tam też jest Bdellion i kamień berylowy.

13. A nazwa drugiego strumienia to Gichon; to ten, który okrąża całą ziemię Kusz.

14. A nazwa trzeciego strumienia to Chidekel; to ten, co płynie na wschód Aszuru. A czwartym strumieniem jest Frat.

15. I WIEKUISTY, Bóg, wziął człowieka oraz go osadził w ogrodzie Eden, by go uprawiał i dozorował.

Czytaj pełny rozdział 1 Księga Mojżesza 2