Stary Testament

Nowy Testament

1 Kronik 20:1-6 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

1. A po okresie roku, w tym czasie, gdy królowie wyruszyli do przodu, stało się, że Joab wyprowadził co mężniejsze rycerstwo i pustoszył ziemię synów Ammonu; a gdy przyciągnął obległ Rabbę. Zaś Dawid przebywał w Jeruszalaim. I Joab zdobył Rabbę oraz ją zburzył.

2. Wtedy Dawid wziął koronę ich króla z jego głowy i znalazł w niej talent złota oraz bardzo drogie kamienie. Więc włożono ją na głowę Dawida. Nadto wywiózł z miasta bardzo wiele łupów.

3. I wyprowadził lud, który w nim był oraz ich skierował do pił, żelaznych wozów i siekier. Tak Dawid uczynił wszystkim miastom synów Ammonu, po czym Dawid wrócił wraz z całym ludem do Jeruszalaim.

4. Potem, gdy w Gezer znowu była wojna z Pelisztynami, Szybchaj, Chuszatyda, zabił Safa z rodu olbrzymów; zatem Pelisztini zostali poniżeni.

5. Poza tym była też wojna z Pelisztynami, gdzie Elhanan, syn Jaira, zabił Lachmiego, brata Goljata Gatejczyka, którego drzewce włóczni było jak wał krosna.

6. Nadto była też wojna w Gat, gdzie był mąż wielkiego wzrostu, mający po sześć palców wszystkich dwadzieścia cztery; on był także z narodu tego olbrzyma.

Czytaj pełny rozdział 1 Kronik 20