Stary Testament

Nowy Testament

Pierwszy List Jana 2:5-18 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

5. Zaś kto strzeże jego słowo, w tym naprawdę wypełniła się miłość Boga. Przez to poznajemy, że w nim jesteśmy.

6. Kto mówi, że w nim mieszka, sam winien się tak zachowywać jak on żył.

7. Bracia, nie piszę wam nowego przykazania, ale przykazanie stare, które mieliście od początku. Starym przykazaniem jest to słowo, które usłyszeliście od początku.

8. Zarazem piszę wam nowe przykazanie, które w nim i w was jest prawdziwe; że ciemność przemija, a prawdziwa światłość już się wydobywa na jaw.

9. Kto mówi, że jest w światłości, a nienawidzi swego brata, aż do teraz jest w ciemności.

10. Kto miłuje swojego brata, mieszka w światłości i nie ma w nim zgorszenia.

11. Ale kto nienawidzi swojego brata jest w ciemności oraz chodzi w ciemności, więc nie wie dokąd idzie, gdyż ciemność oślepiła jego oczy.

12. Piszę wam, dzieci, że są wam odpuszczone grzechy z powodu jego Imienia.

13. Piszę wam, rodzice, że poznaliście Tego od początku. Piszę wam młodzieńcy, że zwyciężyliście złego.

14. Napisałem wam, dzieci, że poznaliście Ojca. Napisałem wam, rodzice, że poznaliście Tego od początku. Napisałem wam, młodzieńcy, że jesteście mocni, i mieszka w was Słowo Boga, więc zwyciężyliście złego.

15. Nie miłujcie tego porządku świata, ani rzeczy w tym porządku. Jeśli ktoś miłuje ten porządek, nie ma w nim miłości Ojca.

16. Ponieważ wszystko w tym porządku pożądanie ciała wewnętrznego, pożądanie oczu oraz chełpliwość życia nie jest z Ojca, ale jest ze świata.

17. Lecz ten porządek i jego pożądanie przemija; a kto czyni wolę Boga, pozostaje na wieczność.

18. Dzieci, jest ostateczny czas. I tak jak usłyszeliście antychrystus przychodzi, więc i teraz powstało wielu przeciwników Chrystusa; stąd wiemy, że jest ostateczny czas.

Czytaj pełny rozdział Pierwszy List Jana 2