1. Moje dzieci, to wam piszę, abyście nie grzeszyli, a jeśli by ktoś zgrzeszył, przy Ojcu mamy wspomożyciela, sprawiedliwego Jezusa Chrystusa.
2. On jest sposobem przebłagania za nasze grzechy; i nie tylko za nasze, ale też za całego świata.
3. A po tym się przekonujemy, że go poznaliśmy, jeśli strzeżemy jego przykazań.
4. Kto mówi, że go poznał, a nie strzeże jego przykazań, jest kłamcą i nie ma w nim prawdy.
5. Zaś kto strzeże jego słowo, w tym naprawdę wypełniła się miłość Boga. Przez to poznajemy, że w nim jesteśmy.
6. Kto mówi, że w nim mieszka, sam winien się tak zachowywać jak on żył.
7. Bracia, nie piszę wam nowego przykazania, ale przykazanie stare, które mieliście od początku. Starym przykazaniem jest to słowo, które usłyszeliście od początku.
8. Zarazem piszę wam nowe przykazanie, które w nim i w was jest prawdziwe; że ciemność przemija, a prawdziwa światłość już się wydobywa na jaw.
9. Kto mówi, że jest w światłości, a nienawidzi swego brata, aż do teraz jest w ciemności.
10. Kto miłuje swojego brata, mieszka w światłości i nie ma w nim zgorszenia.
11. Ale kto nienawidzi swojego brata jest w ciemności oraz chodzi w ciemności, więc nie wie dokąd idzie, gdyż ciemność oślepiła jego oczy.
12. Piszę wam, dzieci, że są wam odpuszczone grzechy z powodu jego Imienia.