1. Bo sami wiecie, bracia, że nasze przyjście do was nie stało się bezowocne.
2. Gdyż wcześniej, jak wiecie, po doznaniu cierpienia i obrazy w Filippach, mówiliśmy otwarcie w naszym Bogu, by w wielkiej walce powiedzieć wam Ewangelię.
3. Nasza zachęta nie była z szaleństwa, ani z nieczystości, ani w chytrości,
4. ale tak mówimy, jak zatwierdzeni przez Boga ci, którym została powierzona Ewangelia. Nie jak ci, co starają się przypodobać ludziom ale Bogu, który poddaje próbie nasze serca.
5. Bo jak wiecie, nigdy nie pojawiliśmy się wśród schlebiającej mowy, ani w motywie zachłanności Bóg nam świadkiem.
6. Nie szukając też chwały od ludzi, ani od was, ani od innych; czy też mogąc wam być ciężarem jako apostołowie Chrystusa.
7. Ale byliśmy między wami dziecinni, tak jak gdyby piastunka pielęgnowała swoje dzieci.