17. Zatem teraz już nie ja mu czynię ale grzech, który we mnie mieszka.
18. Bo wiem, że nie mieszka we mnie, to jest w moim ciele wewnętrznym pożyteczne; gdyż to, co sobie życzę, stoi obok mnie, i nie odkrywam zdobywania tego szlachetnego.
19. Nie czynię tego odpowiedniego, które chcę; ale spełniam to złe, którego nie chcę.
20. Zaś jeśli czynię temu, komu nie chcę, to już nie ja to sprawiam, ale grzech, co we mnie mieszka.
21. Odkrywam zatem Prawo, które chce mnie czynić dobrym, ponieważ napiera na mnie złe.