17. a drogi pokoju nie poznali;
18. bojaźń Boga nie jest naprzeciwko ich oczu.
19. A wiemy, że cokolwiek mówi Prawo mówi do tych w Prawie, aby wszystkie usta mogły zostać zamknięte oraz cały świat okazał się winny Bogu.
20. Dlatego z uczynków Prawa nie zostanie przed Nim uznana za sprawiedliwą żadna osobowość oparta na cielesnej naturze; bo wśród Prawa jest rozpoznanie grzechu.
21. Zaś teraz, oddzielnie od Prawa, została objawiona sprawiedliwość Boga poświadczona wśród Prawa i Proroków
22. ale sprawiedliwość Boga z powodu wiary Jezusa Chrystusa, względem wszystkich i dla wszystkich wierzących; gdyż nie istnieje rozróżnienie.
23. Bo wszyscy zawinili, więc czują brak chwały Boga.
24. Tego, który uznaje za sprawiedliwych darmo, Jego łaską, przez odkupienie w Jezusie Chrystusie.
25. Jego, z powodu wiary, Bóg ustanowił sobie ofiarą przebłagalną w jego krwi w celu pokazania Jego sprawiedliwości przez darowanie uprzednio, w czasie cierpliwości Boga, zaistniałych grzechów.
26. Darowanie, ze względu na pokazanie w obecnym czasie Jego sprawiedliwości że On jest sprawiedliwym oraz uznającym za sprawiedliwego z wiary Jezusa.
27. Gdzie więc, to nasze przechwalanie się? Zostało wykluczone. Przez które Prawo? Uczynków? Nie, ale przez Prawo Wiary.
28. Bo uważamy, że człowiek zostaje uznawany za sprawiedliwego wiarą, bez uczynków Prawa.
29. Czy Bóg jest jedynie Bogiem Żydów? Czy nie i pogan? Tak, także pogan.
30. Ponieważ jeden jest Bóg, który będzie uważał za sprawiedliwe obrzezanie z wiary oraz nieobrzezanie z powodu wiary.
31. Czy zatem z powodu wiary znosimy Prawo? Nie może być; przecież Prawo utwierdzamy.