3. Gdyż nie znając sprawiedliwości Boga oraz pragnąc własną sprawiedliwość utwierdzić nie poddali się sprawiedliwości Boga.
4. Ponieważ należnością Prawa jest Chrystus, ku sprawiedliwości każdego wierzącego.
5. Bowiem Mojżesz pisze o sprawiedliwości z Prawa, że ten człowiek, który je spełnił w nich będzie żył.
6. Zaś sprawiedliwość z wiary mówi tak: Nie powiedz w swoim sercu: Kto wstąpi do niebios? (To jest ściągnąć Chrystusa);
7. albo: Kto zstąpi do podziemnego świata? (To jest wyprowadzić Chrystusa spośród umarłych).
8. Ale co mówi? Blisko ciebie jest Słowo, w twoich ustach i twoim sercu. To jest słowo wiary, które ogłaszamy;
9. że jeśli przez swoje usta wyznasz Pana Jezusa i uwierzysz w swym sercu, że Bóg go wzbudził z martwych zostaniesz zbawiony.
10. Bo sercem zostaje się przekonywanym o sprawiedliwości, zaś ustami jest wyznawane o zbawieniu.
11. Gdyż Pismo mówi: Każdy, kto w Niego wierzy, nie zostanie zawstydzony.
12. Bowiem nie ma oddzielenia Żyda i Greka; gdyż ten sam Pan jest Panem wszystkich, i jest bogaty względem wszystkich, co Go wzywają.
13. Każdy bowiem, kto wzywał do siebie Imię Pana zostanie zbawiony.
14. A jak wezwą do siebie Tego, co do którego nie uwierzyli? Albo jak uwierzą, o którym nie usłyszeli? A jak usłyszą, bez głosiciela?
15. Albo jak mogliby głosić, jeśli nie zostali wysłani? Tak jak jest napisane: Jak piękne są nogi głoszących dobrą nowinę pokoju; tych, co głoszą szlachetną Ewangelię.