10. Ponieważ jesteśmy Jego dziełem i w Chrystusie Jezusie zostaliśmy stworzeni dla szlachetnych uczynków, które Bóg wcześniej przygotował, abyśmy w nich żyli.
11. Dlatego wspominajcie sobie, wy, niegdyś poganie w cielesnej naturze, nazywani nieobrzezaniem, z powodu nazywania obrzezką tego, co jest uczynione ręką na cielesnej naturze;
12. że byliście tamtego czasu bez Chrystusa, oddzieleni od obywatelstwa Israela, obcymi dla przymierza obietnicy, nie mający nadziei oraz bezbożni na świecie.
13. Ale teraz, w Chrystusie Jezusie, wy, niegdyś będący daleko, pozostajecie blisko przez krew Chrystusa.
14. Gdyż on jest naszym pokojem. On uczynił wszystkich tym samym oraz w swoim ciele wewnętrznym zniszczył nieprzyjaźń ten graniczny mur ogrodzenia,
15. zostawiając bezczynne w naukach Prawo Przykazań; aby czyniąc pokój z dwóch stworzył w sobie istotę ku jednemu, nowemu człowiekowi.
16. Także zgładził w sobie nieprzyjaźń i ponownie, przez krzyż, wszystkich pojednał z Bogiem w jednym ciele.
17. Więc przyszedł i ogłosił dobrą nowinę pokój wam, tym daleko i pokój tym blisko.
18. Bo przez niego, w jednym Duchu, wszyscy mają dostęp do Ojca.
19. Zatem więc, już nie jesteście obcymi i mieszkającymi obok, ale współobywatelami świętych oraz domownikami Boga,
20. wybudowanymi na fundamencie apostołów i proroków, a jego kamieniem narożnym jest Jezus Chrystus.
21. W nim cała, składana razem budowla, wzrasta na czystą świątynię w Panu,
22. w którym wspólnie jesteście budowani na siedzibę Boga w Duchu.