Stary Testament

Nowy Testament

Ewangelia Mateusza 4:9-20 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

9. i mu mówi: To wszystko ci dam, jeśli upadniesz i oddasz mi pokłon.

10. Wtedy Jezus mu mówi: Idź precz, szatanie, bowiem jest napisane: Panu Bogu twemu oddawał będziesz pokłon i Jemu samemu będziesz służył.

11. Wtedy opuszcza go ten oszczerczy; a oto podeszli aniołowie oraz Mu służyli.

12. A kiedy Jezus usłyszał, że Jan został wtrącony do więzienia, powrócił do Galilei;

13. a opuściwszy Nazaret, przyszedł i mieszkał w nadmorskim Kafarnaum, w granicach Zabulona i Neftalego;

14. aby mogło być wypełnione, co powiedziano przez proroka Izajasza, mówiącego:

15. Ziemia Zabulona i ziemia Neftalego, Droga Morza, za Jordanem, Galilea narodów;

16. lud, który siedział w ciemności, ujrzał wielkie światło, a tym, siedzącym w krainie i cieniu śmierci wzeszło światło.

17. Od owego czasu Jezus zaczął głosić i mówić: Skruszcie się, bowiem zbliżyło się Królestwo Niebios.

18. A Jezus przechodząc obok morza Galilei, ujrzał dwóch braci: Szymona zwanego Piotrem i Andrzeja, jego brata, którzy zapuszczali sieć w morze; bo byli rybakami.

19. I im mówi: Pójdźcie za mną, a uczynię was rybakami ludzi.

20. Zaś oni zaraz opuścili sieci i za nim poszli.

Czytaj pełny rozdział Ewangelia Mateusza 4