Stary Testament

Nowy Testament

Ewangelia Mateusza 22:13-22 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

13. Wtedy król powiedział sługom: Zwiążcie jego nogi i ręce, weźcie go oraz wrzućcie do zewnętrznych ciemności; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.

14. Bowiem wielu jest zaproszonych, ale mało wybranych.

15. Wtedy faryzeusze odeszli i zawiązali spisek; taki, żeby go mogli usidlić w mowie.

16. Więc wysyłają do niego swoich uczniów z herodianami, mówiąc: Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdziwy oraz w prawdzie nauczasz drogi Boga; nie zważasz na nikogo, gdyż nie oglądasz się na maskę ludzi.

17. Zatem powiedz nam, jak ci się wydaje? Dozwolone jest dać czynsz cesarzowi, czy nie?

18. Ale Jezus poznał ich niegodziwość i powiedział: Czemu mnie kusicie, obłudnicy?

19. Pokażcie mi monetę czynszową. A oni podali mu denara.

20. Więc im mówi: Czyj to wizerunek i napis?

21. Mówią mu: Cesarza. Wtedy im mówi: Zatem oddawajcie, co cesarza cesarzowi; a co Boga Bogu.

22. A kiedy to usłyszeli, zdziwili się, i opuściwszy go, odeszli.

Czytaj pełny rozdział Ewangelia Mateusza 22