Stary Testament

Nowy Testament

Ewangelia Mateusza 2:1-10 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

1. A gdy, za dni króla Heroda, Jezus narodził się w judzkim Betlejem, oto mędrcy ze wschodu przybyli do Jerozolimy, mówiąc:

2. Gdzież jest ten narodzony król Żydów? Widzieliśmy bowiem jego gwiazdę na wschodzie i przyszliśmy oddać mu pokłon.

3. A kiedy król Herod o tym usłyszał, zatrwożył się, a z nim cała Jerozolima.

4. Więc zbierając wszystkich przedniejszych kapłanów i nauczycieli ludu, dowiadywał się od nich, gdzie się ma Chrystus narodzić.

5. A oni mu powiedzieli: W judzkim Betlejem; bo tak jest napisane przez proroka:

6. I ty, Betlejemie, ziemio Judy, wcale nie jesteś najmniejsze między książętami Judy; bowiem z ciebie wyjdzie Wódz, który będzie prowadził mój lud Israela.

7. Wtedy Herod wezwał potajemnie tych mędrców i pilnie się od nich wywiedział o czas, w którym się ukazała gwiazda,

8. a posławszy ich do Betlejem, powiedział: Wyruszcie i pilnie się wypytajcie o to dziecię; a gdybyście znaleźli, donieście mi, abym i ja, gdy przybędę oddał mu pokłon.

9. Więc oni wysłuchali króla i odeszli; a oto poprzedzała ich gwiazda, którą widzieli na wschodzie, aż przybyła oraz stanęła nad miejscem, gdzie było dzieciątko.

10. Kiedy ujrzeli tą gwiazdę, uradowali się bardzo wielką radością.

Czytaj pełny rozdział Ewangelia Mateusza 2