Stary Testament

Nowy Testament

Ewangelia Mateusza 13:48-58 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

48. którą, gdy była pełna, rybacy wyciągnęli na brzeg, i usiedli, i zebrali szlachetne ryby do naczyń, a złe wyrzucili na zewnątrz.

49. Tak też będzie przy końcu epoki; wyjdą aniołowie i oddzielą złych spośród sprawiedliwych,

50. oraz wrzucą ich w piec ognia; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.

51. Rzekł im Jezus: Zrozumieliście to wszystko? Powiedzieli mu: Tak, Panie.

52. A on im rzekł: Dlatego każdy uczony w Piśmie, kiedy stanie się uczniem w Królestwie Niebios, podobny jest do człowieka gospodarza, który wyciąga ze swego skarbca nowe i stare.

53. Także stało się, że gdy Jezus zakończył te podobieństwa, odszedł stamtąd.

54. A kiedy przyszedł do swego kraju, nauczał ich w ich bóżnicy, tak, że się zdumiewali oraz mówią: Skądże ten ma tą mądrość i moce?

55. Czyż nie jest on synem cieśli? Czy jego matki nie nazywają Maria, a jego braci: Jakób, Józef, Szymon i Judas?

56. A jego siostry, czyż nie wszystkie są u nas? Skąd więc, ten ma to wszystko?

57. I zostali z niego zgorszeni. Ale Jezus im powiedział: Nie jest prorok wzgardzony, chyba że w swoim kraju, a także w swoim domu.

58. I nie uczynił tam wielu cudów z powodu ich niedowiarstwa.

Czytaj pełny rozdział Ewangelia Mateusza 13