Stary Testament

Nowy Testament

Ewangelia Mateusza 13:1-13 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

1. A tego dnia, gdy Jezus wyszedł z domu, usiadł nad morzem.

2. I zostały zebrane przy nim wielkie tłumy, tak, że wszedł do łodzi i siedział, a cały tłum stanął na brzegu.

3. Więc powiedział do nich wiele w podobieństwach, mówiąc: Oto siewca wyszedł, aby rozsiewać.

4. A kiedy on rozsiewał, niektóre padło obok drogi, i przyleciały ptaki, i wydziobały je.

5. Zaś drugie padło na skaliste miejsca, gdzie nie miało wiele ziemi; i zaraz zakiełkowało, bo nie miało głębi ziemi.

6. Ale gdy wzeszło słońce, zostało spalone; a że nie miało korzenia, uschło.

7. Zaś inne padło między ciernie, a ciernie wzrosły oraz je zadusiły.

8. Ale inne padło na dobrą ziemię, i wydawało owoc, jedno stokrotny, jedno sześćdziesięciokrotny, a jedno trzydziestokrotny.

9. Kto ma uszy do słuchania, niech słucha.

10. Zatem uczniowie podeszli oraz mu powiedzieli: Dlaczego im mówisz w podobieństwach?

11. On zaś, odpowiadając, rzekł im: Wam dano poznać tajemnice Królestwa Niebios, ale tym nie dano.

12. Bowiem kto ma, temu zostanie podarowane i będzie obfitować; ale kto nie ma, i co ma, będzie od niego odjęte.

13. Dlatego im w podobieństwach mówię, że patrząc nie widzą, i słuchając nie słyszą, ani nie rozumieją.

Czytaj pełny rozdział Ewangelia Mateusza 13