Stary Testament

Nowy Testament

Ewangelia Łukasza 24:38-51 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

38. Więc im powiedział: Dlaczego jesteście wstrząśnięci i czemu myśli wznoszą się w waszym sercu?

39. Oglądajcie moje ręce i moje stopy, że ja nim jestem; pomacajcie mnie i zobaczcie, gdyż duch nie ma cielesnej natury oraz kości, jak widzicie, że ja mam.

40. A gdy to rzekł pokazał im ręce i stopy.

41. A kiedy oni jeszcze nie wierzyli oraz z radości się dziwili, powiedział im: Macie tu coś jadalnego?

42. Zaś oni podali mu część pieczonej ryby oraz z plastra pszczelego miodu.

43. Więc wziął oraz wobec nich zjadł.

44. Ale do nich rzekł: To są słowa, które do was powiedziałem, gdy byłem jeszcze z wami: Jest konieczne, aby wypełnić wszystko, co o mnie napisane w Prawie Mojżesza, Prorokach i Psalmach.

45. Wtedy otworzył ich umysł, by rozumieli Pisma.

46. Powiedział im także: Tak jest napisane więc Chrystus tak musiał cierpieć, a trzeciego dnia powstać z martwych.

47. Dzięki jego Imieniu aż do wszystkich narodów, począwszy od Jerozolimy ma też zostać podana do wiadomości skrucha i odpuszczenie grzechów.

48. Zaś wy jesteście tego świadkami.

49. A oto ja wysyłam do was obietnicę mojego Ojca; ale zostańcie w mieście Jerozolimie, aż nie będziecie odziani mocą z wysokości.

50. Wyprowadził ich też na zewnątrz, aż do Betanii, podniósł swoje ręce oraz wielbił im Boga.

51. I w czasie, gdy on im wielbił, stało się, że rozstał się z nimi oraz został zabrany do niebios.

Czytaj pełny rozdział Ewangelia Łukasza 24