Stary Testament

Nowy Testament

Ewangelia Łukasza 23:12-24 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

12. Więc w tym dniu Herod i Piłat stali się z sobą przyjaciółmi, bo wcześniej byli względem siebie we wrogości.

13. Zaś Piłat zwołał przedniejszych kapłanów, przełożonych i lud,

14. oraz do nich powiedział: Daliście mi człowieka jako tego, co odwraca lud. Więc oto ja, prowadząc wobec was śledztwo, nie znalazłem żadnej winy w tym człowieku. Nie przemawiajcie dłużej przeciw niemu.

15. A nawet Herod bo odesłałem was do niego – mówi, że oto nic równoważnego śmierci nie jest przez niego spełnione.

16. Zatem skarcę go i uwolnię.

17. Ale miał konieczność, by wypuścić im jednego na święto.

18. Więc wszyscy razem zakrzyknęli, mówiąc: Zgładź tego, a wypuść nam Barabasza;

19. który był wsadzony do więzienia z powodu jakiejś zwady dokonanej w mieście oraz morderstwa.

20. Potem Piłat znowu przemówił, chcąc wypuścić Jezusa.

21. Ale oni wołali, mówiąc: Ukrzyżuj, ukrzyżuj go.

22. Zaś on trzeci raz do nich powiedział: Cóż ten takiego złego uczynił? Nie znalazłem w nim żadnego powodu śmierci; zatem skarcę go i wypuszczę.

23. Ale oni napierali wielkimi głosami, żądając jego ukrzyżowania. Nadto wzmagały się ich głosy oraz głosy przedniejszych kapłanów.

24. Więc Piłat zawyrokował, aby wykonać ich prośbę.

Czytaj pełny rozdział Ewangelia Łukasza 23