Stary Testament

Nowy Testament

Ewangelia Łukasza 22:7-19 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

7. Ale przyszedł dzień Przaśników, w którym należało zabić ofiarę owej Paschy.

8. Więc Jezus posłał Piotra z Janem i powiedział: Wyruszcie i przygotujcie nam Paschę, abyśmy zjedli.

9. Zaś oni mu powiedzieli: Gdzie chcesz abyśmy przygotowali?

10. A on im powiedział: Oto kiedy wejdziecie do miasta, spotka się z wami człowiek niosący dzban wody; idźcie za nim do domu, do którego wchodzi.

11. Powiedzcie też gospodarzowi tego domu: Nauczyciel ci mówi: Gdzie jest kwatera, abym zjadł Paschę z moimi uczniami?

12. A on wam pokaże wielką, usłaną salę na piętrze; tam przygotujcie.

13. Zatem odeszli i znaleźli jak im powiedział, oraz przygotowali wieczerzę paschalną.

14. A kiedy przyszła pora, położył się u stołu, a z nim dwunastu apostołów.

15. Potem do nich powiedział: Z tęsknotą zacząłem z wami jeść tą wieczerzę paschalną, zanim przyjdzie mi cierpieć.

16. Bowiem mówię wam, że nie będę jej więcej jadł, aż gdy zostanie wypełniona w Królestwie Boga.

17. Nadto przyjął kielich, podziękował oraz powiedział: Zrozumcie to i podzielcie się między sobą.

18. Bo powiadam wam, że nie będę pił z plonu winorośli dopóty, aż nie przyjdzie Królestwo Boga.

19. Wziął też przaśny chleb, podziękował oraz łamał i dał im, mówiąc: To jest moje ciało, które jest za was wyznaczone, to czyńcie na moją pamiątkę.

Czytaj pełny rozdział Ewangelia Łukasza 22