Stary Testament

Nowy Testament

Ewangelia Łukasza 22:40-53 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

40. Zaś będąc blisko miejsca, powiedział im: Módlcie się, by nie wejść w doświadczenie.

41. A sam oddalił się od nich na około rzut kamieniem, zgiął kolana oraz się modlił,

42. mówiąc: Ojcze, jeśli chcesz, oddal ode mnie ten kielich; jednakże nie moja wola niech się dzieje, ale Twoja.

43. Lecz ukazał mu się anioł z niebios i go umacniał.

44. A będąc w trwodze, jeszcze gorliwiej się modlił, zaś jego pot stał się jak skrzepy krwi spływające na ziemię.

45. Zaś gdy wstał od modlitwy, przyszedł do uczniów i znalazł ich śpiących ze smutku.

46. Więc im powiedział: Dlaczego śpicie? Wstańcie i módlcie się, abyście nie weszli w doświadczenie.

47. A gdy on jeszcze mówił, oto tłum oraz ten, zwany Judasem, jeden z dwunastu, który szedł przed nimi, i zbliżył się do Jezusa, aby go pocałować.

48. Zaś Jezus mu powiedział: Judasu, pocałunkiem wydajesz Syna Człowieka?

49. A ci przy nim, widząc co się ma zdarzyć, powiedzieli mu: Panie, czy uderzymy sztyletem?

50. I jakiś jeden z nich uderzył sługę arcykapłana oraz ściął jego prawe ucho.

51. Zaś Jezus odpowiadając, rzekł: Pozwólcie aż do tego stopnia. Także dotknął jego ucha i go uzdrowił.

52. A do przybyłych przeciw niemu przedniejszych kapłanów, dowódców Świątyni oraz starszych, Jezus powiedział: Wyszliście jak na zbójcę ze sztyletami i kijami.

53. Kiedy co dzień byłem z wami w Świątyni, nie wyciągnęliście rąk przeciwko mnie; ale to jest wasza godzina oraz władza ciemności.

Czytaj pełny rozdział Ewangelia Łukasza 22