Stary Testament

Nowy Testament

Ewangelia Łukasza 22:32-41 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

32. A ja prosiłem o twoje, aby nie ustała twoja wiara; a ty, kiedyś, odwiedziony od błędu, ugruntuj twoich braci.

33. A on mu powiedział: Panie, jestem gotów iść z tobą do więzienia oraz na śmierć.

34. Zaś on rzekł: Powiadam ci, Piotrze, że nie zapieje dzisiaj kogut, jak najpierw trzykroć się nie wyrzekniesz, że mnie znasz.

35. Nadto im powiedział: Kiedy was posyłałem bez sakiewki, torby i butów, czy czegoś brakowało? A oni powiedzieli: Niczego.

36. Następnie im rzekł: Ale teraz, kto ma sakiewkę, niech ją zabierze, także i torbę; a kto nie ma, niechaj sprzeda swój płaszcz oraz nabędzie sztylet.

37. Bowiem powiadam wam, że to, co napisane, słusznie ma się we mnie dokonać: I do złoczyńców został zaliczony; gdyż to, co mnie dotyczy, ma spełnienie.

38. A oni powiedzieli: Panie, oto tu dwa sztylety. Zaś on im rzekł: Wystarczające jest.

39. I wyszedł według zwyczaju oraz udał się na górę Oliwek; a jego uczniowie mu towarzyszyli.

40. Zaś będąc blisko miejsca, powiedział im: Módlcie się, by nie wejść w doświadczenie.

41. A sam oddalił się od nich na około rzut kamieniem, zgiął kolana oraz się modlił,

Czytaj pełny rozdział Ewangelia Łukasza 22