Stary Testament

Nowy Testament

Ewangelia Łukasza 22:1-16 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

1. Ale zbliżało się święto Przaśników, zwane Paschą.

2. A przedniejsi kapłani oraz uczeni w Piśmie dociekali jakby go zabić, bowiem się bali ludu.

3. Zaś szatan wstąpił w Judasa, zwanego Iszkariotą, który był z liczby dwunastu.

4. Więc odszedł i rozmawiał z przedniejszymi kapłanami i dowódcami, jakby go im wydać.

5. Zatem ucieszyli się i umówili się dać mu srebro.

6. Więc się zgodził oraz szukał stosownej pory, aby go im wydać z dala od tłumu.

7. Ale przyszedł dzień Przaśników, w którym należało zabić ofiarę owej Paschy.

8. Więc Jezus posłał Piotra z Janem i powiedział: Wyruszcie i przygotujcie nam Paschę, abyśmy zjedli.

9. Zaś oni mu powiedzieli: Gdzie chcesz abyśmy przygotowali?

10. A on im powiedział: Oto kiedy wejdziecie do miasta, spotka się z wami człowiek niosący dzban wody; idźcie za nim do domu, do którego wchodzi.

11. Powiedzcie też gospodarzowi tego domu: Nauczyciel ci mówi: Gdzie jest kwatera, abym zjadł Paschę z moimi uczniami?

12. A on wam pokaże wielką, usłaną salę na piętrze; tam przygotujcie.

13. Zatem odeszli i znaleźli jak im powiedział, oraz przygotowali wieczerzę paschalną.

14. A kiedy przyszła pora, położył się u stołu, a z nim dwunastu apostołów.

15. Potem do nich powiedział: Z tęsknotą zacząłem z wami jeść tą wieczerzę paschalną, zanim przyjdzie mi cierpieć.

16. Bowiem mówię wam, że nie będę jej więcej jadł, aż gdy zostanie wypełniona w Królestwie Boga.

Czytaj pełny rozdział Ewangelia Łukasza 22