Stary Testament

Nowy Testament

Ewangelia Łukasza 21:1-14 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

1. A gdy spojrzał, zobaczył bogatych, co wrzucali ich dary do skarbony.

2. Ale ujrzał też pewną ubogą wdowę, wrzucającą tam dwa drobne pieniążki,

3. i powiedział: Prawdziwie, powiadam wam, że ta uboga wdowa więcej od wszystkich wrzuciła.

4. Bo ci wszyscy rzucili Bogu do darów z tego, co im zbywa, ale ta, z powodu swojego niedostatku, rzuciła całe środki na życie, które miała.

5. A kiedy jacyś mówili o Świątyni, że jest przystrojona pięknymi kamieniami oraz darami, powiedział:

6. Przyjdą dni w których nie zostanie pozostawiony kamień na kamieniu, który nie zostanie obalony z tego co oglądacie.

7. Ale zapytali go, mówiąc: Nauczycielu, zatem kiedy to będzie, oraz jaki będzie znak, gdyby to miało się dziać?

8. Zaś on powiedział: Uważajcie, byście nie zostali zwiedzeni. Bowiem wielu przyjdzie w moim Imieniu, mówiąc: Ja jestem; oraz: Czas się zbliżył; zatem nie udawajcie się za nimi.

9. A kiedy usłyszycie o wojnach i rozruchach nie zostańcie przestraszeni; bo to musi się najpierw stać, choć nie od razu będzie koniec.

10. Wtedy im mówił: Powstanie naród przeciwko narodowi i królestwo przeciwko królestwu;

11. lecz będą także wielkie trzęsienia ziemi, i będą miejscami głody, zarazy, straszne zjawiska oraz wielkie znaki z Nieba.

12. A przed tymi wszystkimi narzucą na was swoje ręce i będą was prześladować, wydając do zgromadzeń, i więzień; prowadząc przed królów i wodzów ze względu na moje Imię.

13. Lecz powiedzie się wam na świadectwo.

14. Zatem ustalcie w waszych sercach, by się nie troszczyć przed czasem jak się bronić.

Czytaj pełny rozdział Ewangelia Łukasza 21