Stary Testament

Nowy Testament

Ewangelia Łukasza 2:28-37 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

28. także on wziął je w swoje ramiona, wielbił Boga i mówił:

29. Teraz w pokoju odprawisz swego sługę, Władco, według Twojego Słowa.

30. Gdyż moje oczy oglądały Twoje zbawienie,

31. które przygotowałeś przed obliczem wszystkich ludzi;

32. światło objawienia dla pogan oraz chwałę twojego ludu Israela.

33. A jego matka i Józef byli pełni podziwu wobec rzeczy, które o nim opowiadali.

34. Symeon także im wielbił Boga oraz powiedział do Marii, jego matki: Oto ten jest ustanowiony na upadek oraz wzniesienie wielu w Israelu, na znak sprzeciwiania się;

35. lecz i samą twoją duszę miecz przeniknie; by mogły zostać wyjawione opinie z wielu serc.

36. Żyła też prorokini Anna, córka Fanuela, z pokolenia Asera; (ta podeszła w wielu dniach, co przeżyła z mężem siedem lat od jej panieństwa,

37. oraz wdowa od około osiemdziesięciu czterech lat), która nie odstępowała od Świątyni, służąc nocą i dniem postami oraz prośbami do Boga.

Czytaj pełny rozdział Ewangelia Łukasza 2