Stary Testament

Nowy Testament

Ewangelia Łukasza 17:13-27 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

13. I podnieśli oni głos, mówiąc: Jezusie, Mistrzu, zmiłuj się nad nami.

14. A gdy to ujrzał, powiedział im: Wyruszcie oraz pokażcie się kapłanom. Zatem kiedy się dokonało ich odejście, zostali oczyszczeni.

15. Zaś jeden z nich kiedy ujrzał, że został uzdrowiony, powrócił z wielkim głosem, chwaląc Boga.

16. I przy jego nogach padł na oblicze oraz mu dziękował; a był on Samarytaninem.

17. Więc Jezus odpowiadając, rzekł: Czy nie dziesięciu zostało oczyszczonych? A gdzie dziewięciu?

18. Nie odkryli tego, by wrócić i oddać chwałę Bogu; lecz tylko ten cudzoziemiec?

19. Nadto mu powiedział: Wstań, idź; twoja wiara cię uzdrowiła.

20. Ale zapytany przez faryzeuszów, kiedy przychodzi Królestwo Boga, odpowiedział im i rzekł: Królestwo Boga nie przychodzi wśród przyglądania się z boku.

21. Nie powiedzą też: Oto tu, lub oto tam; bowiem Królestwo Boga oto jest wewnątrz was.

22. A do uczniów powiedział: Przyjdą czasy, że zapragniecie ujrzeć jeden z dni Syna Człowieka, a nie zobaczycie.

23. Nawet gdy wam powiedzą: Oto tu, albo oto tam; nie chodźcie, ani nie gońcie.

24. Bowiem jak błyskawica świecąc z miejsca pod niebem, ku temu poniżej nieba świeci taki będzie w swym dniu i Syn Człowieka.

25. Ale najpierw musi on wiele wycierpieć i zostać odrzuconym przez to pokolenie.

26. A jak było w dniach Noego tak będzie i w dniach Syna Człowieka.

27. Jedli, pili, żenili się, za mąż wydawali, aż do owego dnia, gdy Noe wszedł do arki, i przyszedł potop oraz wszystkich wygubił.

Czytaj pełny rozdział Ewangelia Łukasza 17