Stary Testament

Nowy Testament

Ewangelia Łukasza 13:1-13 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

1. Ale w tym samym czasie przybyli jacyś Judejczycy, oznajmiając mu o Galilejczykach, których przelaną krew Piłat pomieszał z ich ofiarami.

2. A Jezus odpowiadając, rzekł im: Przypuszczacie, że w porównaniu do wszystkich Galilejczyków ci Galilejczycy okazali się grzesznikami, ponieważ doświadczyli takich rzeczy?

3. Nie, mówię wam; a jeżeli się nie skruszycie, wszyscy podobnie poginiecie.

4. Albo tych osiemnastu, na których upadła wieża w Siloam i ich zabiła; czy przypuszczacie, że oni okazali się winnymi w porównaniu do wszystkich ludzi zamieszkujących Jerozolimę?

5. Nie, mówię wam; ale jeśli się nie skruszycie, wszyscy podobnie poginiecie.

6. I powiedział to podobieństwo: Pewien gospodarz miał figę, zasadzoną w swojej winnicy; i przyszedł szukając na niej owocu, ale nie znalazł.

7. Więc powiedział do winogrodnika: Oto przychodzę trzy lata szukając owocu na tej fidze, a nie znajduję. Wytnij ją; dlaczego zaniedbujesz i ziemię?

8. Zaś on odpowiadając, mówi mu: Panie, pozostaw ją ten rok, póki nie skopię wokół niej oraz nie obrzucę jej nawozem.

9. Może przyniesie owoc; a jeśli nie wtedy ją wytniesz.

10. A w szabat nauczał w jednej bóżnicy.

11. I oto była tam niewiasta, co miała przez osiemnaście lat chorobliwe usposobienie. Zatem była zgięta i nie mogła się zupełnie wyprostować.

12. Ale Jezus, kiedy ją ujrzał, zwrócił się do niej i jej powiedział: Niewiasto, zostajesz uwolniona od twej choroby.

13. Nałożył też na nią ręce; więc zaraz się wyprostowała oraz chwaliła Boga.

Czytaj pełny rozdział Ewangelia Łukasza 13