Stary Testament

Nowy Testament

Ewangelia Łukasza 11:13-22 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

13. Jeśli więc wy, będąc złymi, umiecie dawać waszym dzieciom dobre dary; jakże bardziej Ojciec z Nieba użyczy Ducha Świętego tym, którzy Go proszą?

14. Zaś gdy wyrzucał demona, a był on niemy, wydarzyło się, że kiedy demon wyszedł niemy przemówił; więc tłumy się zdumiały.

15. Ale niektórzy z nich powiedzieli: Wyrzuca demony przez Beelzebuba przywódcę demonów.

16. Zaś drudzy, wystawiając go na próbę, żądali od niego znaku z Nieba.

17. Ale on, znając ich myśli, powiedział im: Każde królestwo rozdzielone przeciwko sobie jest pustoszone; a dom na dom pada.

18. Zatem, jeśli szatan zostałby rozdzielony przeciw sobie, jak wytrwa jego królestwo? Bo mówicie, że ja przez Beelzebuba wyrzucam demony.

19. Jeśli ja przez Beelzebuba wyrzucam demony, wasi synowie przez kogo wyrzucają? Z tego powodu oni będą waszymi sędziami.

20. A jeżeli wyrzucam demony przez palec Boga, zatem przyszło do was Królestwo Boga.

21. Gdy uzbrojony mocarz strzeże swojego pałacu, jego majętności są w bezpieczeństwie;

22. zaś kiedy przyjdzie mocniejszy od niego i go zwycięży zabiera cały jego oręż, na którym polegał, oraz rozdziela swoje łupy.

Czytaj pełny rozdział Ewangelia Łukasza 11