41. Także zdarzyło się, gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Marii, że niemowlę w jej łonie skoczyło, a Elżbieta została napełniona Duchem Świętym.
42. Zawołała też wielkim głosem i powiedziała: Ty jesteś błogosławiona między niewiastami oraz błogosławiony owoc twojego łona.
43. A skąd mi to, że przyszła do mnie matka mojego Pana?
44. Bo oto, gdy głos twojego pozdrowienia doszedł do moich uszu, z radością podskoczyło niemowlę w moim łonie.
45. Zatem szczęśliwa, co uwierzyła, że będzie spełnienie tych rzeczy, które zapowiedziano jej od Pana.
46. A Maria powiedziała: Chwali moja dusza Pana;
47. i rozweselił się mój duch w Bogu, moim Zbawicielu,
48. że spojrzał na poniżenie jego służebnicy. Oto bowiem, od teraz, zwać mnie będą szczęśliwą wszystkie pokolenia,
49. gdyż Potężny uczynił mi wielkie rzeczy, a Jego Imię święte.
50. Jego też miłosierdzie dla rodu bojących się Go pokoleń.