Stary Testament

Nowy Testament

Ewangelia Łukasza 1:20-34 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

20. Ale oto będziesz milczący i nie będziesz mógł nic powiedzieć, aż do dnia, kiedy to się stanie. Za to, że nie uwierzyłeś moim słowom, które zostaną wypełnione w ich czasie.

21. A lud oczekiwał na Zachariasza; więc się dziwili, że zwleka on w Przybytku.

22. Zaś kiedy wyszedł, nie mógł nic powiedzieć, zatem poznali, że w Przybytku zobaczył widzenie. Kiwał im też głową, lecz trwał niemy.

23. I stało się, gdy wypełniły się dni jego służby, że odszedł do swojego domu.

24. Zaś po owych dniach jego żona Elżbieta poczęła, ale kryła się przez pięć miesięcy, mówiąc:

25. Tak mi w tych dniach Pan uczynił; wejrzał, aby zdjąć moją hańbę u ludzi.

26. Zaś w szóstym miesiącu, od Boga do miasta Galilei o nazwie Nazaret został wysłany anioł Gabriel,

27. do panny zaręczonej mężowi z domu Dawida, którego imię brzmi Józef; a imię dziewicy Maria.

28. Więc anioł wszedł do niej i powiedział: Witaj, obdarowana łaską, Pan z tobą; błogosławionaś ty między niewiastami.

29. Zaś gdy ona go zobaczyła, zmieszała się na to słowo i rozważała, cóż to było za pozdrowienie.

30. A anioł jej powiedział: Nie bój się, Mario, bowiem znalazłaś łaskę u Boga.

31. Więc oto poczniesz w łonie oraz urodzisz syna, a jego imię nazwiesz Jezus.

32. Ten będzie wielkim, będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da mu tron jego przodka Dawida.

33. Na wieki będzie królował nad domem Jakóba, a królestwu Jego nie będzie końca.

34. Zaś Maria powiedziała do anioła: Jak to będzie, skoro nie znam męża?

Czytaj pełny rozdział Ewangelia Łukasza 1