30. Odpowiedział ów człowiek, mówiąc im: To jest dziwne, że wy nie wiecie skąd on jest, a otworzył moje oczy.
31. Wiemy, że Bóg nie słucha grzesznych, ale jeśli ktoś byłby bogobojny oraz czynił Jego wolę tego słucha.
32. Od wieku nie zostało usłyszane, by ktoś otworzył oczy temu, co się narodził ślepym.
33. Gdyby ten nie był od Boga, nie byłby w stanie nic uczynić.
34. Odpowiadając mu, rzekli: Ty się cały narodziłeś w grzechach, i ty nas uczysz? Po czym go wyrzucili na zewnątrz.
35. Jezus także usłyszał, że wyrzucili go na zewnątrz, więc go znalazł i mu powiedział: Wierzysz ty w Syna Boga?
36. A tamten odpowiedział, mówiąc: A kto nim jest, Panie, abym uwierzył względem niego?
37. Jezus mu powiedział: Nawet go ujrzałeś; jest nim ten, który z tobą mówi.
38. A on powiedział: Wierzę, Panie. I mu się pokłonił.
39. Zaś Jezus powiedział: Ja przyszedłem na ten świat na sądową sprawę, aby nie widzący widzieli, a widzący stali się ślepymi.
40. Usłyszeli to niektórzy spośród faryzeuszów, co z nim byli, zatem mu powiedzieli: Czy i my jesteśmy ślepi?
41. Jezus im powiedział: Jeślibyście byli ślepymi nie mielibyście winy; ale teraz mówicie – widzimy, więc wasza wina trwa.