Stary Testament

Nowy Testament

Ewangelia Jana 9:1-15 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

1. A przechodząc, ujrzał człowieka ślepego od urodzenia.

2. Więc spytali go jego uczniowie, mówiąc: Rabbi, kto zgrzeszył on, czy jego rodzice, że się ślepy urodził?

3. A Jezus odpowiedział: Ani on nie zgrzeszył, ani jego rodzice, lecz by na nim mogły zostać ukazane dzieła Boga.

4. Trzeba mi czynić dzieła Tego, co mnie posłał, dopóki jest dzień; bowiem nadchodzi noc, gdy nikt nie może działać.

5. Kiedy jestem na świecie jestem światłem świata.

6. To powiedział, po czym splunął na ziemię i ze śliny uczynił błoto oraz błotem posmarował przy oczach ślepego.

7. Powiedział mu także: Idź do sadzawki Siloam (co się tłumaczy: Posłany) i się umyj. Więc poszedł i się umył, i przyszedł widząc.

8. Dlatego sąsiedzi oraz ci, którzy go widywali przedtem, że był ślepy, mówili: Czy ten nie jest tym, co siedzi i żebrze?

9. Inni mówili: To jest on; zaś drudzy: Podobny do niego. A on mówił: Ja jestem.

10. Zatem mu powiedzieli: Jak zostały otwarte twoje oczy?

11. Zaś tamten odpowiedział, mówiąc: Człowiek zwany Jezusem zrobił błoto, posmarował moje oczy oraz mi powiedział: Idź do sadzawki Siloam i się umyj; więc odszedłem, umyłem się i przejrzałem.

12. Zatem mu powiedzieli: Gdzie on jest? Mówi: Nie wiem.

13. Więc go prowadzą owego niegdyś ślepego do faryzeuszy.

14. A był szabat, gdy Jezus zrobił błoto oraz otworzył jego oczy.

15. Zatem także faryzeusze znowu go pytali, jak przejrzał? A on im powiedział: Włożył mi błoto na oczy, umyłem się oraz widzę.

Czytaj pełny rozdział Ewangelia Jana 9