Stary Testament

Nowy Testament

Ewangelia Jana 6:47-60 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

47. Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, kto wierzy we mnie ma życie wieczne.

48. Ja jestem chlebem życia.

49. Wasi przodkowie zjedli na pustyni mannę i umarli.

50. Po to jest chleb, co zstępuje z niebios, aby ktokolwiek z niego zje, także nie umarł.

51. Ja jestem chlebem żyjącym, który zstąpił z niebios. Jeśli ktoś zje z tego chleba, będzie żył na wieczność; a chlebem, który ja dam za życie świata, jest moja cielesna natura.

52. Więc Żydzi sprzeczali się ze sobą, mówiąc: Jakże ten może nam dać zjeść swoją cielesną naturę?

53. A Jezus im powiedział: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, jeśli nie zjecie cielesnej natury Syna Człowieka i nie wypijecie jego przelanej krwi nie macie w sobie życia.

54. Kto je moją cielesną naturę oraz pije moją krew ma życie wieczne, a ja go podniosę w dniu ostatnim.

55. Bowiem moja cielesna natura na pewno jest pokarmem, a moja krew na pewno jest napojem.

56. Kto je moją cielesną naturę i pije moją krew we mnie mieszka, a ja w nim.

57. Jak mnie posłał żyjący Ojciec, a ja żyję dla Ojca, tak i ten, który mnie spożywa, także ten będzie dla mnie żył.

58. To jest chleb, co zstąpił z niebios. Nie jak za waszych przodków, którzy zjedli mannę i umarli. Kto je ten chleb będzie żył na wieczność.

59. To powiedział w bóżnicy, ucząc w Kafarnaum.

60. Zatem wielu z jego uczniów, kiedy to usłyszało, powiedziało: Twarde to jest słowo; któż go może słuchać?

Czytaj pełny rozdział Ewangelia Jana 6