Stary Testament

Nowy Testament

Ewangelia Jana 6:30-38 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

30. Zatem mu powiedzieli: Jaki wywołasz znak, żebyśmy zobaczyli oraz ci uwierzyli? Co sobie zapracujesz?

31. Nasi przodkowie zjedli mannę na pustkowiu, jak jest napisane: Chleb z niebios dał im zjeść.

32. Zatem Jezus im powiedział: Zaprawdę, zaprawdę mówię wam, to nie Mojżesz dał wam chleb z niebios; a mój Ojciec daje wam prawdziwy chleb z niebios.

33. Gdyż chlebem Boga jest Ten, co zstępuje z niebios i daje światu życie.

34. Zatem powiedzieli do niego: Panie, daj nam zawsze tego chleba.

35. A Jezus im powiedział: Ja jestem ten chleb życia. Kto przychodzi do mnie nie odczuł głodu, a przekonany względem mnie nie będzie nigdy pragnął.

36. Ale powiedziałem wam, że także mnie widzicie a nie wierzycie.

37. Wszystko, co mi daje Ojciec przyjdzie do mnie; a tego, co do mnie przychodzi nie wyrzucę na zewnątrz.

38. Bo nie zstąpiłem z niebios, by czynić moją wolę, ale wolę Tego, który mnie posłał.

Czytaj pełny rozdział Ewangelia Jana 6